Pasjonaci są wśród nas

Trochę się narobiło, bo przez bloggera przeszedł tajfun i narobił szkód, ale osobiście nie będę robić scen, bo co prawda zginęły mi jakże cenne dla każdego blogowicza komentarze, ale to nic w porównaniu z tym, że dziewczynom poginęły całe posty. Kiedy się przenosiłam z bloxa myślałam, że tylko tam się dzieją dziwne rzeczy a tu proszę taka firma i też się zdarza.

Ostatnio jestem na etapie, że nie wiem już, co mam w moim zasobniku dekupażowym, bo zdarza się, mi się przymierzać do zakupu czegoś, co już posiadam i kiedyś sama siebie wprawię w osłupienie. No i lekko już grzęznę nie tylko w serwetkach i papierach, ale i w pozostałościach podekupażowych i nawet bardzo sztywna walizka specjalnie do tego celu przeznaczona zaczyna wyglądać jakby była  w „ciąży” ze szczątkami serwetek i papierów posegregowanych w koszulki, które po prostu  wychodzą jej bokami.

Bo jak powszechnie wiemy pasja jest niezmiernie pochłaniającą częścią życia i bardzo istotnym czynnikiem jest umiejętność planowania dla niej terenu, czasu, zasobów finansowych oraz rezygnacji z rzeczy, które innym nie przychodzą do głowy. Po przeanalizowaniu tych istotnych czynników stwierdzam, że muszę nad sobą popracować, bo czasami mam wrażenie, że jest to mała bitwa ze sobą, ale wiem też, że ze względu na posiadanie tejże pasji jestem osobą ciągle rozwijającą się, więc korzyści przewyższają te „drobne” ułomności. Ponieważ gdzie jak gdzie, ale, wśród blogowiczów pasjonatów jest z pewnością  olbrzymi procent (mówię tu o wszelkich branżach) dlatego też często czytając wpisy innych pasjonatów doskonale rozumiemy ich słabości i przywary, bo sami jesteśmy w posiadaniu takich samych, ale mimo wszystko powinniśmy czuć się wyjątkowi.

Półeczko-komódka, bo nie wiem jak nazwać urządzenie na pierwszym zdjęciu wygląda na styl antyczno-retro, choć chyba nie ma takiego stylu a miała być zdecydowanie antyczna. 

 Listownik powstał po małym szlifowaniu, bo oczywiście nie podobał mi się w pierwszej wersji a druga też wisiała na włosku, bo papier był bardzo gruby i doklejanie go odbywało się przy wykorzystaniu męża.

Na końcu wyrób talerzopodobny zdekupażowany na zasadzie pomalować, nalepić i ………czekać 48 godzin na spękania, które się łaskawie wyłonią albo nie. Wyłoniły się, ale  z pewną nieśmiałością.

Piosenka super dinozaur wśród dinozaurów, bo tu nie zawsze będzie grzecznie, gdyż lubię  też  nieco mocniejsze uderzenie - zespół UFO ze swoją Belladonną, która oparła się upływowi czasu i nie wiem, dlaczego nawet po wejściu płyt kompaktowych nigdy nie słyszałam jej w żadnym radiu nawet w  Trójce. A propos mam wrażenie, że to chyba jedyne radio, gdzie każde zdanie nie jest wypowiadane  na akord w chronicznej egzaltacji.

Czasem 
pogadałby człowiek
sam 
ze sobą
ale gdzie tam
ja mu pytanie
a on mi dwa.


Jarosław Boroszewicz